Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. II FSK 2166/18

1. Wykładnia art. 67a §1 pkt 3 o.p. prowadzi do wniosku, że prawodawca wskazał na konieczność uwzględnienia podczas rozstrzygania wniosków w sprawie umorzenia zaległości podatkowych uznania administracyjnego, przepis ten wyznacza bowiem organom administracji publicznej kompetencję do podjęcia określonego rozstrzygnięcia w sprawie polegającej na obowiązku dokonywania wyboru między alternatywnymi i równoważnymi z punktu widzenia skutków prawnych rozstrzygnięciami. Są one zawarte wyłącznie w art. 67a § 1 pkt 3 o.p. Jeśli zatem jedna lub obie ze wskazanych w tych przepisach przesłanek, tj. interesu publicznego lub ważnego interesu podatnika, zostaną spełnione organ obowiązany będzie, na wniosek osoby zainteresowanej, do podjęcia decyzji w sprawie. Jeżeli natomiast żadna z tych przesłanek nie będzie spełniona, organ obowiązany jest odmówić udzielenia ulgi. Wybór konsekwencji prawnych zdarzeń opisanych w dyspozycji normy wywiedzionej z art. 67a § 1 pkt 3 o.p. należy do uznania organów stosujących prawo.

2. Fragment przepisu prawnego wskazujący na ważny interes podatnika jako przesłankę zastosowania ulgi podatkowej, stanowi zwrot szacunkowy. Zwrot ten nie tylko zobowiązuje organ do ustalenia, na tle konkretnego stanu faktycznego, treści pojęcia zawierającego się w klauzuli generalnej stanowiącej o interesie podatnika, lecz także zobowiązuje organ podatkowy do szacowania wagi tego interesu nie jako każdego interesu lecz ważnego interesu podatnika. Tego rodzaju zwrot szacunkowy zostawia zatem, po myśli ustawodawcy, organom stosującym prawo swobodę w ocenie stanu faktycznego w każdej sprawie.