Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. I FSK 126/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Krzysztof Wujek, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1722/17 w sprawie ze skargi U. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 26 marca 2014 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz U. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 23.768 (słownie: dwadzieścia trzy tysiące siedemset sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z 27 czerwca 2017 r. w sprawie III SA/Wa 1722/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę U. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2007 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 26 marca 2014 r., którą rozliczono Skarżącej podatek od towarów i usług za ww. miesiące 2007 r. W wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego wobec Skarżącej, przedmiotem działalności której w okresie od stycznia do maja 2007 r. była sprzedaż telefonów komórkowych, zakwestionowano rozliczenie podatku VAT związanego z transakcjami zrealizowanymi przez Skarżącą z ukraińskimi podmiotami A. O.O.O. oraz M.G. Dyrektor Izby Skarbowej za prawidłowe uznał ustalenia organu pierwszej instancji, które wskazywały, iż transakcje sprzedaży telefonów komórkowych na rzecz ww. podmiotów nie miały miejsca w rzeczywistości. Analiza dokumentów źródłowych posiadanych przez Skarżącą (faktur VAT oraz dokumentów SAD) wykazała, że procedura wywozu telefonów komórkowych poza granicę Wspólnoty Europejskiej została przeprowadzona, jednakże pomiędzy Skarżącą, a ww. kontrahentami ukraińskimi nie doszło do dostawy towarów, wobec czego w niniejszej sprawie nie miał miejsca eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.) i w konsekwencji Skarżąca nie miała prawa do zastosowania - na podstawie art. 41 ust. 4 u.p.t.u. - w przypadku kwestionowanych transakcji stawki podatku VAT 0%.