Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1046/11

1. Zarówno w przypadku eksportu bezpośredniego jak i pośredniego warunkiem zastosowania stawki 0 % VAT jest posiadanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7u.p.t.u.

2. Przepis art. 41 ust. 9 u.p.t.u. upoważniający podatnika w do dokonania korekty podatku należnego w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument w związku z otrzymaniem dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty nie wprowadza dodatkowych warunków do dokonania tej korekty, poza wskazanymi w ust. 4 i 6 tego przepisu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1495/10 w sprawie ze skargi I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 lutego 2011 r., Sygn. akt I SA/Wr 1021/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uchylił interpretacje indywidualną Ministra Finansów, wydaną w sprawie I. sp. z o.o. z siedzibą w L., w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że powyższa interpretacja zapadła na tle następującego stanu faktycznego. Spółka będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonała w 2007 r. sprzedaży maszyny produkcyjnej na rzecz spółki z siedzibą na terytorium Rosji. Strony transakcji, tj. wnioskodawca i podmiot rosyjski, postanowiły następnie, że przez określony czas będąca przedmiotem dostawy maszyna, już jako urządzenie w stosunku do którego prawo własności przysługuje spółce rosyjskiej, nie zostanie od razu wywieziona do Rosji, lecz będzie wykorzystywana przez Spółkę do produkcji towarów na rzecz podmiotu rosyjskiego i dopiero po tym okresie zostanie wywieziona poza terytorium Wspólnoty. Towary, produkowane przez Spółkę przy użyciu tej maszyny, były przedmiotem dostawy wyłącznie na rzecz wymienionej spółki rosyjskiej. W związku z tym, iż maszyna sprzedana spółce rosyjskiej nie została wywieziona z terytorium Polski na terytorium Rosji, w 2007 r. Spółka na dokumentującej transakcję fakturze VAT rozliczyła tę sprzedaż tak jak dostawę krajową i naliczyła podatek VAT w 22% stawce. Następnie w grudniu 2009 r., przedmiotowa maszyna produkcyjna została wywieziona z terytorium Polski (i jednocześnie z terytorium Wspólnoty Europejskiej) na terytorium Rosji. Wnioskodawca jest w posiadaniu potwierdzającego wywóz z terytorium Wspólnoty dokumentu SAD. Podmiotem dokonującym wywozu była Spółka i to ona została wskazana na dokumentach celnych jako podmiot, który dokonał tego wywozu.