Wyrok NSA z dnia 23 lipca 2019 r., sygn. I OSK 2425/17

Szkolnictwo wyższe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Wr 89/17 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Instytutu [...] im. [...] w W. z dnia [...] grudnia 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium doktoranckiego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. M. na rzecz Dyrektora Instytutu [...] im. [...] w W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 16 maja 2018 r., IV SA/Wr 89/17 oddalił skargę K. M. na decyzję Dyrektora Instytutu [...] im. [...] w W. z [...] grudnia 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania stypendium doktoranckiego w roku akademickim 2016/2017. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowi art. 200 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t. j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1842, dalej "p.s.w."), zgodnie z którym uczestnik stacjonarnych studiów doktoranckich może otrzymywać stypendium doktoranckie. Decyzja ta jest tzw. decyzją uznaniową, o czym świadczy brzmienie tego przepisu: "może otrzymywać". Korzystanie z uznania administracyjnego oznacza, że organ ma w sprawie prawo wyboru treści rozstrzygnięcia, jednakże wybór taki nie może być dowolny, a więc musi być poparty zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a także zostać wyczerpująco uzasadniony.

Przepis art. 207 ust. 1 p.s.w. obliguje organy uczelni, aby do podejmowanych decyzji w indywidualnych sprawach doktorantów, stosować odpowiednio przepisy k.p.a. Przyznanie stypendium uczestnikom studiów doktoranckich należy niewątpliwie do takiej kategorii spraw. Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.a. oznacza konieczność zachowania przez organ minimum procedury administracyjnej, niezbędnej do załatwienia sprawy i zagwarantowania ustawowych uprawnień strony. Chociaż w świetle wyrażonej w art. 77 ust. 5 Konstytucji RP zasady autonomii szkół wyższych decyzje organów uczelni nie muszą spełniać tak surowych kryteriów jak decyzje organów administracji publicznej, to jednak, skoro zostały poddane kontroli prowadzonej przez sądy administracyjne pod względem zgodności z prawem (art. 207 ust. 1 p.s.w.), muszą one spełniać wymogi umożliwiające przeprowadzenie takiej kontroli. Oznacza to, że organy uczelni w postępowaniu w sprawie przyznania stypendium doktoranckiego winny przestrzegać ogólnych zasad postępowania administracyjnego i respektować podstawowe założenia procedury administracyjnej. Powinny zatem poczynić ustalenia w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, zgodnie z art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a., a następnie podjęte rozstrzygnięcie w przedmiocie przyznania bądź odmowy przyznania stypendium doktoranckiego uzasadnić zgodnie z art. 107 § 3 k.p.a.