Wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. I OSK 2484/16

Szkolnictwo wyższe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno (spr.) del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant starszy sekretarz sądowy Julia Chudzyńska po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prorektora do spraw kształcenia i studentów Uniwersytetu O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Op 172/16 w sprawie ze skargi O. S. na decyzję Prorektora do spraw kształcenia i studentów Uniwersytetu O. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia od opłaty za studia 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Prorektora do spraw kształcenia i studentów Uniwersytetu O. na rzecz O. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 28 czerwca 2016 r., II SA/Op 172/16 stwierdził nieważność decyzji Prorektora do spraw kształcenia i studentów Uniwersytetu O. z [...] stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia od opłaty za studia i zasądził od Prorektora do spraw kształcenia i studentów Uniwersytetu O. na rzecz skarżącej O. S. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718), zwanej dalej P.p.s.a., Sąd stwierdza nieważność decyzji w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 k.p.a. lub w innych przepisach.

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Prorektora ds. kształcenia i studentów Uniwersytetu O. z [...] stycznia 2016 r., nr [...] r. o umorzeniu jednej raty opłaty dydaktycznej za II rok studiów niestacjonarnych na kierunku pedagogika, w roku akademickim 2015/2016. Przeprowadzona przez Sąd kontrola legalności zaskarżonej decyzji wykazała, że decyzja ta wydana została z naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 1 i 2 k.p.a., co powodowało konieczność stwierdzenia jej nieważności.