Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. I GSK 1297/16

Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Protokolant Anna Wojtowicz-Hess po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "R." Sp. z o.o. w B. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Lu 1391/15 w sprawie ze skargi "R." Sp. z o.o. w B. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 22 czerwca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę "R" Sp. z o.o. w B. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Białej Podlaskiej z [...] października 2015 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania w sprawie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Decyzją z [...] września 2006 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Białej Podlaskiej określił spółce "R" zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2003 r. Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej decyzją z [...] grudnia 2006 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Wyrokiem z 20 czerwca 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 92/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Spółki.

Stwierdził, że Spółka nie podważa dokonanych w sprawie ustaleń, tj. zasadności zakwestionowania w oparciu o zeznania 37 nabywców oleju prawdziwości przedłożonych przez skarżącą oświadczeń o przeznaczeniu zakupionego oleju. Nie zgadza się jedynie z oceną tych faktów dokonaną przez organy podatkowe. Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy podniósł, że zarówno sposób zebrania materiału dowodowego, jak również wyciągnięte na jego podstawie wnioski mieszą się w granicach swobodnej oceny materiału dowodowego. Sąd podzielił stanowisko organów co do oceny wykładni znajdujących zastosowanie w sprawie przepisów rozporządzenia w sprawie podatku akcyzowego. Jego zdaniem, warunkiem koniecznym do zastosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego w razie sprzedaży oleju opałowego na cele opałowe jest zebranie przez podatnika oświadczeń od nabywców oleju, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz.U. Nr 27, poz. 269; dalej: rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego), spełniających wymagania wskazane w § 6 ust. 1 i 2. Sąd podzielił również pogląd organów, iż w razie stwierdzenia nierzetelności badanych oświadczeń powstają skutki takie, jak w przypadku braku oświadczeń, czyli brak możliwości zastosowania preferencyjnej, obniżonej stawki podatku akcyzowego. Ustawodawca jednocześnie zagwarantował stronie środki ochrony przed nierzetelnością kontrahentów, ujęte w art. 35a ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej: uptu) i dające jej podstawę do merytorycznej kontroli uzyskanego oświadczenia. Przy ich zastosowaniu podatnik może obronić się przed negatywnymi konsekwencjami przyjęcia oświadczeń nierzetelnych. Ilekroć nabywca odmawiał okazania dowodu tożsamości lub zachodziły wątpliwości co do jego prawdziwości, strona mogła odmówić dokonania sprzedaży.