Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. II FSK 280/18

Przeznaczenie przez podatnika przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkaniowej na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości, nie może być uznane za działanie zmierzające do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych podatnika. Zbycie nieruchomości mieszkaniowej nie zaspakaja bowiem potrzeb mieszkaniowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Paulina Gromulska, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 października 2017 r. sygn. akt I SA/Po 539/17 w sprawie ze skargi K.N.-S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 stycznia 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.410.2016.1.NK w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od K.N.-S. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.Wyrokiem z dnia 20 października 2017 r. o sygn. I SA/Po 539/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę K.N.-S. (dalej: Skarżąca) i uchylił interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 stycznia 2017 roku nr 3063.ILPB1-2.4511.410.2016.1.NK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w części uznającej stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".

2. We wniosku o udzielenie indywidulanej interpretacji wskazano, że w kwietniu 2010 r. przyszły mąż Skarżącej otrzymał darowiznę w postaci niezabudowanej nieruchomości. W czerwcu 2010 r. Skarżąca zawarła małżeństwo. Małżonkowie w dniu 3 listopada 2011 r. zaciągnęli wspólny kredyt na budowę domu na nieruchomości męża. Budowa została zakończona w 2012 r. W dniu 9 grudnia 2014 r. mąż Skarżącej przekazał jej w drodze darowizny udział wynoszący 1/2 w prawie własności do przedmiotowej nieruchomości. W dniu 27 maja 2015 r. małżeństwo podatniczki zostało rozwiązane przez rozwód. Następnie podatniczka wraz z byłym mężem postanowili sprzedać posiadaną zabudowaną nieruchomość. W dniu 27 października 2016 r. doszło do sprzedaży nieruchomości za kwotę 435.000 zł. Zgodnie z treścią aktu notarialnego dokumentującego umowę sprzedaży, kwota 338.377,86 zł ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości została przekazana do banku na spłatę pozostałej części kredytu, zaciągniętego uprzednio na budowę domu jednorodzinnego. Od dnia nabycia ww. nieruchomości w formie darowizny przez wnioskodawczynię do dnia jej sprzedaży nie upłynęło 5 lat. Pozostała część środków otrzymana ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 96.622,14 zł została podzielona pomiędzy podatniczkę i jej byłego męża w częściach równych.