Wyrok NSA z dnia 10 maja 2019 r., sygn. I FSK 2220/18

Podatek od towarów i usług

Sygn. akt I FSK 2220/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 10 maja 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca) Sędzia NSA Sędzia WSA del. Hieronim Sęk Maja Chodacka Protokolant Joanna Tararuj-Młynik po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 425/18 w sprawie ze skargi G. B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz G. B. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. NSA/wyr. 1 - wyrok

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 425/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez Gminę B., interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 kwietnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł organ. Wyrok zaskarżył w całości, zarzucając naruszenie:

1. art. 86 ust. 2a i art. 86 ust. 2b w związku z art. 86 ust. 2h ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: "ustawa o VAT") oraz § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193; dalej: "rozporządzenie") poprzez błędną wykładnię i niewłaściwą ocenę zastosowania i w konsekwencji bezpodstawne uznanie przez Sąd, iż zaproponowany przez Gminę sposób określania proporcji odliczania podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną jest prawidłowy, gdyż zdaniem Sądu opiera się on na jednoznacznych i jasnych kryteriach oraz pozwala na obiektywne ustalenie struktury sprzedaży (tj. proporcji pomiędzy czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze) w przeciwieństwie do wzoru z rozporządzenia, który w ocenie Sądu nie jest adekwatny do opisanej we wniosku działalności wodno-kanalizacyjnej Gminy, podczas gdy zastosowanie zaproponowanej przez Gminę metody mogłoby prowadzić do nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego - niezgodnego z rzeczywistością, co zostało szczegółowo wyjaśnione i umotywowane przez Organ w zaskarżonej interpretacji,