Wyrok NSA z dnia 30 października 2018 r., sygn. II OSK 2686/16

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 30 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. P. i S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 209/16 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 209/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi K. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego: uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu w [...] z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...].

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyli M. P. i S. P., wnosząc o jego uchylenie w całości i rozpoznanie skargi oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a.:

I. naruszenie przepisów postępowania, których to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 1 i 2 p.p.s.a. w związku z art. 3 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit c) p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a. w związku z art. 7, 77, 107 § 1 i 3 k.p.a. w związku z art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. nr 1994 r. nr 89 poz. 414), polegające na uwzględnieniu skargi skarżącego i uchyleniu przez WSA decyzji WINB oraz PINB w wyniku nieprawidłowego przyjęcia, iż organy administracyjne wydając ww. decyzje dokonały błędnej wykładni art. 51 ust. 4 Prawa budowlanego i uczyniły przedmiotem postępowania naprawczego jedynie stwierdzone istotne odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego, a nie dokonały oceny zgodności z prawem całego zamierzenia inwestycyjnego, podczas gdy z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz uzasadnień decyzji (niekwestionowanych w zakresie ich treści przez WSA) wynika jasno, że organy prowadząc postępowanie naprawcze w trybie art. 51 ust. 4 Prawa budowlanego dążyły do tego, aby doprowadzić do zgodności z prawem całego zamierzenia budowlanego, co wyrażało się w ocenie projektu budowlanego zamiennego jako całości (nie zaś tylko tych fragmentów, które dotyczyły rozwiązań zamiennych), o czym świadczy również m.in. wzywanie inwestorów do uzupełniania projektu budowlanego zamiennego w zakresie dotyczącym całej inwestycji.