Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. I OSK 1915/17

Geodezja i kartografia

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 1 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Bk 215/17 w sprawie ze skargi W. P. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w B. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie zmian w ewidencji gruntów i budynków oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 1 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Bk 215/17, oddalił skargę W. P. (dalej skarżąca) na sprecyzowaną w sentencji decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w B.

Jak wynika z jego uzasadnienia wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy: wnioskiem z dnia 30 czerwca 2016r. skarżąca wystąpiła "o ujawnienie w ewidencji gruntów obrębu m. S., ul. [...] przebiegu granic działek [...], zgodnie z mapą z roku 1949-50 zakładającą ewidencję m. S., ustaleniem granic - rozgraniczeniem z dnia [...] czerwca 1962 r., jak i z 1971 r.", dowodząc później, że granice tych działek nie odpowiadają dokumentacji rozgraniczeniowej. Starosta S. decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. odmówił uwzględnienia wniosku. Na skutek odwołania skarżącej [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. utrzymał w mocy tę decyzję organu pierwszej instancji. W jej uzasadnieniu przedstawił przebieg prac i czynności geodezyjnych dotyczących przedmiotowych działek oraz ich skutki, jak też dokonywane działania własnościowe, w szczególności wyniki kompleksowej modernizacji ewidencji gruntów i budynków obrębu S. w roku 2005, a to założenie ewidencji budynków i lokali oraz aktualizację użytków gruntowych. Zmodernizowany operat dla miasta S. stał się z dniem [...] grudnia 2006 r. obowiązującym operatem ewidencji gruntów i budynków. Informacja ta, została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa P. nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. W ramach tej modernizacji skarżąca nie skorzystała z możliwości złożenia zarzutów w przewidzianych przepisami terminach. Następnie stwierdził, że obowiązującym dokumentem wskazującym na przebieg granic ewidencyjnych działek ujętych we wniosku jest operat z 2007 r. z modernizacji ewidencji gruntów. Dla działek ewidencyjnych objętych niniejszym postępowaniem, od 1978 r. nie był wykonywany bezpośredni pomiar na gruncie, którego wyniki mogłyby stanowić podstawę aktualizacji granic działek ewidencyjnych ujętych we wniosku. Zdaniem organu dokonanie zmian w operacie ewidencyjnym w trybie aktualizacji możliwe jest przez udokumentowanie przez osobę zainteresowaną rozbieżności pomiędzy danymi wynikającymi z ewidencji gruntów, a danymi wynikającymi z przedłożonych dokumentów. W trybie aktualizacji nie można uwidaczniać zmian nieobjętych nowym zdarzeniem prawnym rozumianym jako zdarzenie po wprowadzeniu do ewidencji danych kwestionowanych. Tymczasem skarżąca nie dążyła do zaktualizowania wpisu w ewidencji gruntów w oparciu o nowe zdarzenie prawne uzasadniające wprowadzenie zmiany, ale do zweryfikowania aktualnych danych ewidencyjnych w oparciu o treść historycznych dokumentów stanowiących podstawę zdarzeń zaewidencjonowanych wcześniej. Dokumentacja złożona przez nią, a dotycząca oznaczenia, powierzchni i przebiegu granic działek ewidencyjnych straciła swoją aktualność wobec przeprowadzonego w 1976 r. nowego pomiaru stanu posiadania. Aktualizacja ewidencji gruntów i budynków nie może powodować skutków prawnych z mocą wsteczną. Organ nadmienił, że dokonanie w ewidencji gruntów i budynków korekt kształtu i ilości działek prowadziłoby do zmiany uwzględnionych dotąd w ewidencji gruntów i budynków skutków umowy zniesienia współwłasności z 1986 r., aktów notarialnych z 1987 r. i 2008 r., oraz decyzji z 2010 r. połączenia działek. Aby doprowadzić do żądanych zmian w ewidencji gruntów, niezbędne jest przedłożenie stosownych dokumentów sporządzonych po wprowadzeniu do tej ewidencji danych, z którymi strona się nie zgadza, a jeśli rozstrzygnięć nie posiada, to w pierwszej kolejności powinna podjąć działania w celu wszczęcia postępowań zmierzających do ich uzyskania. Okoliczności takie w tej sprawie nie miały miejsca. Przebieg granic działek ewidencyjnych, zgodnie z § 36 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2016 r. poz. 1034), wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej, przy zakładaniu na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, katastru nieruchomości i ewidencji gruntów i budynków. Weryfikowaniu danych już wprowadzonych do ewidencji w zakresie ich zgodności z treścią dokumentów źródłowych stanowiących podstawę wpisu do ewidencji, służy postępowanie weryfikacyjne prowadzone z urzędu co 10 lat zgodnie z § 54 tegoż rozporządzenia. Dopiero stwierdzone w wyniku weryfikacji operatu niezgodności, podlegają usunięciu w trybie przewidzianym dla aktualizacji operatu ewidencyjnego, tj. w toku indywidualnego postępowania administracyjnego, wszczynanego z urzędu. Konkludując organ odwoławczy stwierdził, że skarżąca nie przedstawiła żadnych nowych dowodów, czy dokumentów uzasadniających dokonanie żądanej aktualizacji operatu ewidencyjnego, zaś zgłaszane zarzuty w trakcie tego postępowania administracyjnego były bezpodstawne.