Wyrok NSA z dnia 9 marca 2018 r., sygn. I OSK 1321/17

Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie NSA Jolanta Sikorska del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Julia Chudzyńska po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1749/16 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 stycznia 2017r. sygn. akt I SA/Wa 1749/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2015r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego oraz postanowienie Burmistrza Gminy K. z dnia [...] września 2015r. nr [...].

Wspominany wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

J. K. pismem z dnia [...] sierpnia 2015r. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Burmistrza Gminy K. z dnia [...] lipca 2009r. nr [...], którą został zatwierdzony podział nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] z obrębu [...], położonej przy ul. S. w miejscowości K.

Postanowieniem z dnia [...] września 2015r. nr [...]Burmistrz Gminy K.odmówił wszczęcia postępowania wznowieniowego. W uzasadnieniu wskazał, że właściciel nieruchomości sąsiedniej do nieruchomości podlegającej podziałowi nie jest stroną postępowania o podział nieruchomości.

Na powyższe postanowienie J. K. wniosła zażalenie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie postanowieniem z dnia [...] października 2015r. nr [...] utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza Gminy K. z dnia [...] września 2015r.

W dalszej kolejności od postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2015r. J. K. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 14 stycznia 2016r. sygn. akt I SA/Wa 2022/15 oddalił skargę wskazując, że Burmistrz Gminy K. prawidłowo zastosował przepis art. 149 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r. poz. 267 ze zm.), dalej powoływanej jako "K.p.a.", i odmówił, na wniosek J. K., wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją Burmistrza Gminy K. z dnia [...] lipca 2009r. o zatwierdzeniu podziału nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] przy ul. S. Sąd I instancji wskazał, że J. K. nie była i nie jest właścicielem dzielonej działki nr [...], czy też wydzielonych działek nr [...] i [...]. Zaproponowany na mapie z projektem podziału sposób podziału nieruchomości, zatwierdzony kwestionowaną decyzją z dnia [...] lipca 2009r., w żaden sposób nie ingeruje w jej prawo własności jako współwłaściciela sąsiedniej działki nr [...], tj. nie nakłada na właściciela działki nr [...] nakazu, czy też zakazu określonego zachowania się. Nie daje mu żadnego dodatkowego uprawnienia wbrew jego woli. Nie ogranicza również prawa własności do działki nr [...], w tym poprzez utrudnienie lub odebranie dostępu do drogi ul. S., czy poprzez przekroczenie granicy dzielonej nieruchomości i wejście na grunt skarżącej. Sąd zwrócił także uwagę, że podział zatwierdzony decyzją z dnia [...] lipca 2009r. polegał na wprowadzeniu wewnątrz działki nr [...] linii podziału dzielącej grunt na dwie podobnej wielkości działki. Linia podziału nie przekroczyła granic działki nr [...]. Według Sądu I instancji wywodzenie przez skarżącą interesu prawnego z przepisów prawa budowlanego celem zakwestionowania decyzji podziałowej było przedwczesne. Powoływane przez skarżącą przepisy prawa budowlanego mogłyby mieć znaczenie, ale w sprawie z zakresu prawa budowlanego, a więc w sprawie rodzajowo innej, niż sprawa podziałowa.