Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2018 r., sygn. I GSK 856/16

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski (spr.) Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K.Spółki z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1834/15 w sprawie ze skargi K. Spółki z o.o. w P.e na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. Spółki z o.o. w P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: WSA) wyrokiem z 10 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1834/15 oddalił skargę K. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej: spółka) na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu (dalej: Dyrektor IC) z 14 sierpnia 2015 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej podatku akcyzowego za marzec 2005 r.

WSA rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Ostateczna decyzja Dyrektora IC dotycząca określenia podatku akcyzowego była przedmiotem zaskarżenia do WSA we Wrocławiu, który wyrokiem z 16 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1287/10 oddalił skargę spółki. NSA wyrokiem z 17 września 2013 r., sygn. akt I GSK 1524/11, oddalił skargę kasacyjną spółki na ww. wyrok.

Pismem z [...] marca 2015 r. spółka złożyła wniosek o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego ww. decyzją ostateczną w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) z 12 lutego 2015 r. sygn. akt SK 14/12.

Organ I instancji po wznowieniu postępowania odmówił uchylenia decyzji, ponieważ powołany wyrok dotyczył przepisów, które nie miały zastosowania w sprawie. Decyzja, której uchylenia domaga się spółka dotyczyła marca 2005 r., a więc okresu kiedy przepisy co do których rozstrzygał TK nie obowiązywały. TK w wyroku orzekł, że § 6 ust. 5 w zw. z § 5 pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r., oraz z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269 ze zm.) w zakresie, w jakim dotyczy przypadków nieświadomego przyjęcia przez sprzedającego oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju na cele opałowe zawierającego nieprawdziwe dane, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Przepisy, co do których orzekał TK obowiązywały do 31 grudnia 2003 r..