Wyrok NSA z dnia 13 września 2018 r., sygn. II FSK 2838/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 2557/15 w sprawie ze skargi M. C. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2015 r. nr IPPB4/4511-330/15-2/AK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. C. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 czerwca 2016 r., I SA/Wa 2557/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA, Sąd I instancji) oddalił skargę M. C. (dalej: strona, skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: organ, MF) z 25 maja 2015 r., nr IPTPB2/4511-744/15-3/SŻ w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy

z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2016 r., poz. 718; dalej: p.p.s.a.). Wyrok (podobnie, jak pozostałe orzeczenia powołane w niniejszym uzasadnieniu) jest dostępny na stronie internetowej http://

orzeczenia.nsa.gov.pl/.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że skarżąca występując z wnioskiem do MF o wydanie interpretacji w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych wypłaty odprawy podała, że była zatrudniona w Przedsiębiorstwie A jako pracownik (w ramach stosunku pracy), na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Jednocześnie była objęta zakładowym układem zbiorowym pracy zawartym 6 września 1999 r. pomiędzy A, a działającymi tam zakładowymi organizacjami związkowymi. Z uwagi na planowaną restrukturyzację A związki zawodowe weszły z nim w spór zbiorowy, zakończony podpisaniem porozumienia, którego załącznikiem był Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść Pracowniczych (dalej: RPDOP) w A. Zarówno w/w układ, jak i program stanowią układy zbiorowe pracy i oparte na ustawie porozumienia zbiorowe będące prawem pracy w rozumieniu art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502; dalej: K.p.). Strona dodała, że zgodnie z programem, pracownicy A byli uprawnieni do składania wniosków o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Po wyrażeniu zgody przez A, jako pracodawcę, na takie rozwiązanie umowy