Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. III SA/Wa 2557/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant sekretarz sądowy Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi M. C. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 25 maja 2015 r. nr IPPB4/4511-330/15-2/AK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z 25 maja 2015 r. Minister Finansów uznał za nieprawidłowe stanowisko M.C. w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych wypłaty odprawy.

Występując z wnioskiem o wydanie tej interpretacji Skarżąca podała, że była zatrudniona w P. jako pracownik (w ramach stosunku pracy), na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Jednocześnie była objęta zakładowym układem zbiorowym pracy zawartym 6 września 1999 r. pomiędzy P. a działającymi tam zakładowymi organizacjami związkowymi. Z uwagi na planowaną restrukturyzację P. związki zawodowe weszły z nim w spór zbiorowy, zakończony podpisaniem porozumienia, którego załącznikiem był Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść Pracowniczych w P. Skarżąca podkreśliła, że zarówno wspomniany układ, jak i program stanowią układy zbiorowe pracy i oparte na ustawie porozumienia zbiorowe będące prawem pracy w rozumieniu art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502; dalej jako: "K.p."). Dodała, że zgodnie z programem, pracownicy P. byli uprawnieni do składania wniosków o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Po wyrażeniu zgody przez P., jako pracodawcę, na takie rozwiązanie umowy (i podpisaniu przez strony stosownego porozumienia rozwiązującego) oraz rozwiązaniu stosunku pracy, pracownik nabywał prawo m.in. do odprawy, o której mowa w art. 245 ust. 2 pkt 3 układu (stosownie do § 6 ust. 1 pkt 2 programu). Skarżąca wskazała, iż w opisanym wyżej trybie złożyła wniosek o rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron, co skutkowało (po wyrażeniu zgody przez P.) jego rozwiązaniem. Porozumienie to wprost stanowi, że umowa o pracę ulega rozwiązaniu wyłącznie z przyczyn niedotyczących pracownika. Jednocześnie, zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 2 programu, Skarżąca otrzymała odprawę, o której mowa w art. 245 ust. 2 pkt 3 układu, w wysokości 287.276,40 zł.