Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2018 r., sygn. II FSK 2567/17

Ulgi podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Winiarski Sędziowie NSA Jacek Brolik (sprawozdawca) WSA (del.) Alina Rzepecka po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 725/16 w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 20 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie na rzecz T. G. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2017 r. w sprawie I SA/Lu 725/16 ze skargi T.G. (dalej: skarżąca, podatniczka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 20 czerwca 2016 r. w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2016 r. poz. 718), skargę oddalił.

Stan faktyczny sprawy przyjęty przez Sąd pierwszej instancji przedstawia się następująco.

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 czerwca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie po rozpatrzeniu odwołania skarżącej od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 21 marca 2016 r. orzekającej o odmowie umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. wraz z należnymi odsetkami, utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że podaniem skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego podatniczka w dniu 22 lutego 2016 r. wystąpiła o umorzenie zaległości w kwocie 27.964 zł z tytułu "złożonej korekty PIT-39 za 2010 r. wraz z należnymi odsetkami (zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat)". Swoją prośbę podatniczka umotywowała tym, że nie wiedziała, iż powinna zapłacić podatek, ponieważ gdyby wiedziała, że musi tego dokonać, od razu uiściłaby należność, gdyż posiadała pieniądze ze sprzedaży, które ostatecznie zostały przeznaczone na pomoc rodzinie. Strona wskazała, iż ma 90 lat, otrzymuje niską rentę (około 1.400 zł), z której opłaca pożyczkę (około 500 zł) i jest ciężko chora. Po uiszczeniu rachunków i kosztów leczenia nie jest w stanie spłacić istniejącej zaległości.