Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 1919/15

O rażącym naruszeniu prawa mówić można tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego przepisu prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność. W konsekwencji traktowanie naruszenia prawa jako rażące może mieć miejsce tylko wyjątkowo, a mianowicie, gdy jego waga jest znacznie większa, niż stabilność ostatecznej decyzji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 994/14 w sprawie ze skargi Gminy B. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nieodpłatnego nabycia przez Gminę, z mocy prawa, własności nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Gminy Miasto R. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 grudnia 2014 r., I SA/Wa 994/14 oddalił skargę Gminy B. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że w pierwszej kolejności musiał ocenić, czy w przedmiotowej sprawie wystąpiły wiążące ocena prawna i wskazania, zawarte w orzeczeniach wydanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny. Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej p.p.s.a.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale składu siedmiu sędziów z 21 czerwca 1999 r., OPS 4/99, ONSA 1999, nr 4, poz. 118 uznał, że oceną prawną, związany jest zarówno skład orzekający rozpoznający skargę, jak i skład powiększony wyjaśniający w tej sprawie wątpliwość prawną w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z 1995 r. o NSA. Oznacza to, że wątpliwość prawna objęta oceną prawną nie może być przedmiotem wyjaśnienia w tej samej sprawie w trybie art. 49 ust. 2 ustawy o NSA. Takie wiążące wskazania i ocena prawna zostały zawarte w wyrokach WSA z 14 grudnia 2010 r., I SA/Wa 931/10 oraz NSA z 5 czerwca 2012 r., I OSK 728/11.