Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 2044/15

O naruszeniu art. 121 § 1 O.p. nie może stanowić podjęcie przez organ podatkowy rozstrzygnięcia odmiennego od oczekiwanego przez podatnika. Strona ma bowiem prawo do własnego subiektywnego przekonania o zasadności jej zarzutów, jednakże przekonanie to nie musi mieć odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawnych i ich wykładni.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Katarzyna Wolna-Kubicka (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 632/14 w sprawie ze skargi H. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 stycznia 2015r. roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gl 632/14, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 200r r., poz. 270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., oddalił skargę H.N.-S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 kwietnia 2014 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. Zaskarżona decyzja utrzymała w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 23 grudnia 2013 r.

1.Przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

W dniu 30 kwietnia 2010 r. skarżąca złożyła zeznanie podatkowe o wysokości dochodu osiągniętego w 2012 r. (PIT-36). Wykazała przychód "z innych źródeł" w kwocie 27.076,41 zł, zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 2.312,00 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 2.098,42 zł. W rubryce kwota do zapłaty wykazała "0", zaś w rubryce nadpłata - kwotę 2.312,00 zł. Ponadto w części C deklaracji podała, że uzyskiwała wyłącznie przychody z renty zagranicznej, zamieszczając dopisek, że w Polsce renta zwolniona z podatku na podst. art. 21 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U z 2012 r.,poz.361) dalej u.p.d.o.f., ze źródeł rządowych, od rządu USA. W decyzji z dnia 23 grudnia 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w kwocie 2.219,00 zł oraz wysokość nadpłaty w kwocie 93,00 zł. W uzasadnieniu organ podał, że skarżąca w 2012 r. uzyskiwała świadczenia wypłacane ze źródeł rządowych USA osobom pozostającym przy życiu, w związku ze służbą zmarłego męża, w Siłach Zbrojnych USA w czasie II wojny światowej. Z zaświadczeń Ambasady Amerykańskiej wynika, że tego rodzaju świadczenia są wypłacane tylko osobom o niskich dochodach oraz nie podlegają w Stanach Zjednoczonych federalnemu podatkowi dochodowemu. Następnie organ pierwszej instancji odniósł się do postanowień umowy międzynarodowej z 1974 r. Wskazał na art. 5 i 19 tej umowy. Podniósł, że otrzymywana przez stronę renta nie podlega zwolnieniu, ponieważ dotyczy ono tylko dochodów z tytułu pracy lub usług świadczonych osobiście przez podatnika, będącego obywatelem Stanów Zjednoczonych, na rzecz Rządu USA, zaś w tym przypadku podatniczka otrzymuje świadczenie z tytułu pełnienia służby nie przez nią osobiście, a przez jej męża. Ponadto, organ pierwszej instancji odniósł się do art. 22 umowy międzynarodowej z 1974 r., wskazując, że jego stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe USA, które podały, że mąż podatniczki byłby zwolniony z opodatkowania w Polsce, natomiast skarżąca, jako wdowa, nie korzysta z tego zwolnienia. Podkreślił, że w sprawie nie ma podstaw do "łagodzenia podwójnego opodatkowania" poprzez zaliczenie na poczet podatku w Polsce, podatku zapłaconego w USA, ponieważ sporne świadczenie nie podlegało opodatkowaniu w USA. Organ pierwszej instancji ocenił jako chybione odwołanie się do regulacji zawartej w Konwencji wskazując, że Konwencja nie weszła jeszcze w życie, ponieważ została jedynie jednostronnie ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską i nie doszło do notyfikacji. W dalszej kolejności NUS powołał regulacje ustawy podatkowej i wskazał, że przedmiotowe dochody strony nie zostały wymienione w żadnym z przepisów tej ustawy, jako dochody zwolnione z opodatkowania. W szczególności organ miał na uwadze art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. podkreślając, że uzyskiwane przez podatniczkę świadczenie nie jest świadczeniem ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanym na podstawie jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej przez polskie organy państwowe z rządem USA.