Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1942/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędziowie: NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), WSA del. Jacek Niedzielski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 757/14 w sprawie ze skargi E. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów z kapitałów pieniężnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. F. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1.Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 757/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów z kapitałów pieniężnych.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 30 września 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił Skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskanych w 2007 r. dochodów kapitałowych. Organ I instancji wskazał, że w oparciu o wyniki kontroli podatkowej w "I." E. D. i spółka sp. j., ustalono, że zeznanie podatkowe PIT - 38 skarżącej za 2007 r. zostało wypełnione nieprawidłowo. Skarżąca nie uwzględniła przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Według skarżącej dochód wykazany w jej zeznaniu podatkowym PIT - 38 za 2007 r. został wyliczony na podstawie własnych wyliczeń, ponieważ skarżąca nie otrzymała informacji PIT - 8C za 2007 r. od syndyka masy upadłości "I.". W związku z przedłożeniem jej informacji PIT-8C za 2007 r. Skarżąca stanęła na stanowisku, iż jest to dochód skumulowany z lat 2005, 2006 i 2007. Organ I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r. włączono do akt postępowania podatkowego opinię biegłego sądowego przy Sądzie Okręgowym w Warszawie z dnia 31 stycznia 2008 r. oraz opinię biegłego sądowego przy Sądzie Okręgowym w Warszawie z dnia 22 października 2007 r. Z zestawienia sporządzonego przez biegłego wynikało, iż wpłaty dokonane przez Skarżącą na rzecz "I." w 2006 r. nie przekroczyły kwoty wypłat, zaś w 2007 r. kwota wypłat przekroczyła już wysokość wpłat. W rezultacie informacja PIT - 8C za 2007 r. była zgodna z wyliczeniami dokonanymi przez biegłego sądowego. W dniu 30 listopada 2005 r. Skarżąca dokonała na rzecz spółki wpłaty depozytu w wysokości 200.000 zł. W 2006 r. wpłaciła dodatkowo kwotę 400.000 zł oraz dokonała wypłaty środków w wysokości 62.000 zł. Pozostała więc kwota depozytu w wysokości 538.000 zł i w 2006 r. nie wystąpił przychód. W 2007 r. Skarżąca dokonała wypłaty środków w łącznej wysokości 644.950 zł, przekraczając sumę wniesionego depozytu, w związku z czym osiągnęła przychód w wysokości 106.950 zł. Według organu I instancji kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą przekazaną w 2007 r. przez spółkę na rachunek bankowy skarżącej, a kwotą wpłaconego przez nią depozytu stanowi przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w roku podatkowym, w którym został uzyskany. W odwołaniu Skarżąca wniosła o uchylenie w całości powyższej decyzji, zarzucając naruszenie art. 120, art. 121, art. 122, art. 124 i art. 210 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej zwana: "Ordynacja podatkowa"), art. 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwana dalej: "u.p.d.o.f.").