Wyrok NSA z dnia 9 maja 2017 r., sygn. II FSK 504/15

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1703/14 w sprawie ze skargi Z. [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 10 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1703/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Z. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego

w Wałbrzychu z dnia 10 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. Podstawą prawną orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2012, poz. 270 ze zm.); dalej zwanej: "p.p.s.a.".

Jak wynika z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji, przedmiotem decyzji podatkowej było określenie spółce podatku od nieruchomości za 2011 r., przy czym zagadnieniem spornym w sprawie było opodatkowanie należącego

do spółki budynku niemieszkalnego o powierzchni 2.045,86 m2 jako budynku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, co do którego spółka uważa - wbrew stanowisku organu - że budynek ze względów technicznych nie może być wykorzystywany do takiej działalności. Organ podatkowy, na podstawie oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym przedstawionych przez spółkę dowodów w postaci opinii rzeczoznawcy dra inż. K. M. co do wstępnej oceny technicznej budynku oraz oceny stanu technicznego sporządzonej przez mgr inż. D. B., jak też przeprowadzonego dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy o specjalności budownictwo i materiały budowalne dra inż. P. S. (opinia sporządzona w okresie wrzesień-październik 2013 r.), burmistrz Miasta K. zakwestionował złożoną przez spółkę korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2011 r. w części, w której budynek wykazała do opodatkowania jako budynek pozostały i przyjął, że zadeklarowany do opodatkowania budynek jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, wobec czego podlega opodatkowaniu według najwyższej stawki. Według organu podatkowego, wprawdzie, w okresie objętym postępowaniem budynek nie nadawał się do prowadzenia w nim działalności gospodarczej, gdyż wymagał przeprowadzenia kompleksowego remontu, to jednak przeszkody tej nie można było potraktować jako mającej charakter trwały. Budynek nie zagrażał katastrofą budowlaną, a spółka - planując jego remont - uzyskała pozwolenia na budowę/przeprowadzenie robót budowlanych.