Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 3134/14

Przychód to trwałe przysporzenie majątkowe, definitywnie powiększające majątek podatnika. Z kolei w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można przyjąć, iż opodatkowaniu podlegają przesunięcia majątkowe pomiędzy podatnikami, które są dokonywane w oparciu o tytuł prawny przewidujący ich odpłatne zbycie, a strony transakcji łączy umowa przewidująca zapłatę ceny. Mając powyższe na uwadze, nie sposób przyjąć, że uregulowanie długu obligacyjnego poprzez spełnienie świadczenia niepieniężnego stanowi transakcję podobną do umowy sprzedaży, w której to transakcji dochodzi do "odpłatnego zbycia wyrobu węglowego", zaś "cenę" w tym wypadku stanowi kwota pieniędzy otrzymana przez emitenta za wydawane przez siebie wyroby węglowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1591/13 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 27 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie zmiany wymiaru podatku od nieruchomości za 2012 r. po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.