Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. II FSK 3133/14

Jeżeli decyzja podatkowa nie mogła zmienić wcześniejszej decyzji wymiarowej, która została uprzednio uchylona, to naruszenie prawa w tym zakresie nie eliminuje bez wdrożenia jakiegokolwiek postępowania prawnego pierwszej z tych decyzji, która istnieje, jeżeli nie zostanie uchylona w postępowaniu odwoławczym lub nie zostanie stwierdzona jej nieważność w postępowaniu o stwierdzeniu nieważności decyzji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1590/13 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 27 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie zmiany wymiaru podatku od nieruchomości za 2011 r., po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 10 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1590/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z 27 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania w sprawie zmiany wymiaru podatku od nieruchomości za 2011 r.

I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Burmistrz Miasta K. decyzją z 7 czerwca 2013 r. na podstawie art. 245 § 1 pkt 2 w zw. z art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) odmówił uchylenia ostatecznej decyzji z 13 listopada 2012 r. w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 158 zł. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że Podatniczka wystąpiła z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego z uwagi na ujawnienie istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych nieznanych organowi w dniu wydania decyzji, a mianowicie faktu, że budynek gospodarczo-garażowy jest samowolą budowlaną i nie podlega podatkowi od nieruchomości. Do wniosku załączono postanowienie o wymierzeniu opłaty legalizacyjnej oraz wyrok Sądu Rejonowego dotyczący warunkowego umorzenia postępowania karnego przeciwko Podatniczce. Zdaniem organu dokumenty te nie spełniają kryterium opisanego w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, gdyż nie istniały w dniu wydania kwestionowanej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 27 września 2013 r. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza. Organ odwoławczy wyjaśnił, iż bezsporne jest to, że podatniczka użytkuje budynek gospodarczo-garażowy, który powstał jako samowola budowlana. Okoliczność ta nie oznacza jednak, że Podatniczka jest zwolniona z podatku od nieruchomości. Ponadto organ wskazał, że gospodarczo-garażowe (a nie inwentarskie) przeznaczenie budynku potwierdza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, postanowienie o wymierzeniu opłaty legalizacyjnej, wyrok sądu karnego oraz protokół z kontroli.