Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. II FSK 104/15

Posłużenie się przez ustawodawcę w art. 240 § 1 pkt 8 O.p. zwrotem "została wydana na podstawie przepisu" nie pozostawia wątpliwości, że chodzi tu o przepisy stanowiące podstawę prawną decyzji, a więc takie, które kształtowały lub współkształtowały podjęte przez organ podatkowy rozstrzygnięcie. Wznowienie postępowania na tej podstawie nie będzie zatem możliwe, jeżeli uznany za niekonstytucyjny przepis nie stanowił podstawy wydania decyzji.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA (del.) Alina Rzepecka, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 330/14 w sprawie ze skargi A. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 10 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

UZASADNIENIE 1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 330/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej: p.p.s.a., oddalił skargę A.W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 10 lutego 2014 r. w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji. 1.2 Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia 10 grudnia 2013 r. A.W. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z 18 października 2004 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. Wniosek ten uzasadnił orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt SK 40/12 o niezgodności z Konstytucją RP przepisu - art. 70 § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j., Dz. U. z 2015 roku, poz. 613) - dalej: O.p., stanowiącego - jak podał - podstawę wydania decyzji. Jednocześnie na podstawie art. 246 § 1 O.p. wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej albowiem okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo jej uchylenia w wyniku wznowienia postępowania. Postanowieniem z 27 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej wszczął postępowanie wznowieniowe, a następnie rozpatrzył wniosek strony o wstrzymanie wykonania decyzji i ocenił, iż w niniejszej sprawie nie występują okoliczności, które uzasadniałyby stwierdzenie, że zachodzi prawdopodobieństwo uchylenia tej decyzji ostatecznej i postanowieniem z dnia 10 lutego 2014 r. odmówił wstrzymania jej wykonania. 1.3 W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skarżący zarzucił naruszenie przepisów: - art. 246 § 1 w zw. z art. 240 § 1 pkt 8 w zw. z art. 70 § 6 O.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2002 r. w zw. z art. 17 i art. 20 § 2 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387) poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnej odmowie wstrzymania wykonania decyzji; - art. 217 § 1 i § 2 w zw. z art. 210 § 4 w zw. z art. 219 O.p. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na sporządzeniu wadliwego postanowienia. Zdaniem skarżącego w niniejszej sprawie wystąpiła podstawa wznowienia postępowania z art. 240 § 1 pkt 8 O.p., albowiem kwestionowana decyzja ostateczna została wydana na podstawie art. 70 § 6 O.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r., do 31 grudnia 2002 r., o którego niezgodności z art. 64 ust. 2 Konstytucji RP orzekł Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt SK 40/12. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. 1.4 Sąd pierwszej instancji uznał skargę za niezasadną. Jak wskazał, stosownie do treści art. 246 § 1 O.p. organ podatkowy właściwy w sprawie wznowienia postępowania wstrzyma z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji jeżeli okoliczności sprawy wskazują na prawdopodobieństwo uchylenia decyzji w wyniku wznowienia postępowania. W okolicznościach niniejszej sprawy trafnie, zaś organ uznał, że nie zachodzi prawdopodobieństwo uchylenia decyzji ostatecznej z dnia 18 października 2004 r. Sąd wskazał, że przedawnienie zobowiązań podatkowych reguluje art. 70 § 1 O.p., który stanowi, że zobowiązania podatkowe przedawniają się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00