Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. II OSK 2571/14

Organy administracji są zobowiązane do stosowania stanu prawnego obowiązującego w chwili wydania decyzji. Jedynie na mocy wyraźnego przepisu prawa dopuszczalne jest stosowanie prawa obowiązującego w innym czasie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka /spr./ sędzia del. WSA Marta Laskowska - Pietrzak Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 69/14 w sprawie ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 25 czerwca 2014 r., sygnatura akt IV SA/Po 69/14, oddalił skargę S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] listopada 2013 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy T. z [...] maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Wyrok Sądu pierwszej instancji zapadł w następujących istotnych okolicznościach sprawy.

Wójt Gminy T. decyzją z [...] stycznia 2012 r. odmówił ustalenia na wniosek T. W. warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie na działce nr [...] w miejscowości S. hali magazynowo-biurowej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z [...] kwietnia 2012 r. utrzymało w mocy tę decyzję. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 21 listopada 2012 r., sygnatura akt IV SA/Po 520/12, na skutek skargi T. W., uchylił obie wskazane decyzje z uwagi na brak uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy ze starostą, jako z organem właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz melioracji wodnych, zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 6 i ust. 5 i art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 5 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. W ocenie Sądu, organy orzekające w sprawie nie były właściwe rzeczowo do samodzielnego rozstrzygnięcia w decyzji o warunkach zabudowy, czy w odniesieniu do konkretnej działki kryterium obszarowe, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, dotyczy tylko samej powierzchni wskazanej działki, czy też odnosi się do całego zwartego kompleksu gruntów rolnych.