Wyrok NSA z dnia 6 maja 2016 r., sygn. II OSK 2098/14

Samo zachowanie odległości dla danego rodzaju obiektu, unormowanych w przepisach określających warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie nie przesądza o tym, że oddziaływanie obiektu nie wykracza poza obszar nieruchomości inwestora, a w konsekwencji nie prowadzi do uznania, że nieruchomość sąsiednia nie znajduje się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji. Organ obowiązany jest w sprawie konkretnej inwestycji wyznaczyć obszar oddziaływania, biorąc pod uwagę indywidualne cechy projektowanego obiektu, sposób zagospodarowania jego otoczenia, przy uwzględnieniu treści nakazów i zakazów zawartych w przepisach odrębnych, które wprowadzają ograniczenia w zagospodarowaniu nieruchomości położonych w obszarze oddziaływania inwestycji.

Teza od Redakcji

Dnia 6 maja 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant asystent sędziego Anna Górska po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Świętokrzyskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 15 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 990/13 w sprawie ze skargi P. N. na decyzję Wojewody Świętokrzyskiego z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę we wznowionym postępowaniu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z 15 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 990/13, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. N. na decyzję Wojewody Świętokrzyskiego z [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę we wznowionym postępowaniu, uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.

W sprawie zaskarżona decyzja została wydana w postępowaniu wznowionym na podstawie art. 149 § 1 i § 2 oraz art. 145 § 1 k.p.a. Postanowienie z dnia [...] czerwca 2013 r., stanowiło podstawę do przeprowadzenia przez właściwy organ postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy. Przesłanką wznowienia postępowania wskazaną przez P. N. był przepis art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. (strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu) oraz art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. (wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję).