Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 1002/14

Formułując prawidłowy zarzut jego naruszenia należy go zawsze powiązać z konkretnym przepisem prawa materialnego, gdyż nie może on stanowić samodzielnej podstawy zaskarżenia, a tego w sprawie nie uczyniono, chyba że doszłoby do przekroczenia jego zakresu normowania, a więc sąd uwzględniając skargę zastosowałby inną formę rozstrzygnięcia niż uchylenie decyzji, albo uznając decyzję za legalną ją uchylił.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Po 1088/13 w sprawie ze skargi G. C. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie dodatku do uposażenia 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę 2. zasądza od G. C. na rzecz Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w Poznaniu kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Po 1088/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu - po rozpoznaniu skargi G. C. na wskazaną w sentencji decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] w Poznaniu - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2013 r., Nr [...], stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu oraz orzekł o kosztach postępowania.

W jego uzasadnieniu podał, że Dowódca Jednostki Wojskowej [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., na podstawie art. 104 § 1 w zw. z art. 80 ust. 1, art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 ze zm.) w związku z § 4 ust. 1a, § 10a ust. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. Nr 141, poz. 1497 ze zm.) - zwanego dalej: rozporządzeniem, odmówił przyznania młodszemu chorążemu G. C. pełniącemu zawodową służbę wojskową w JW. [...] na stanowisku służbowym podoficera eksploatacji ([...]) o specjalności [...] i [...], dodatku specjalnego za bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych z uwagi na niewykonywanie obsługi wojskowych statków powietrznych. G. C. odwołał się od tej decyzji podnosząc, że do przyznania mu dodatku nie jest konieczny wpis w opisie zajmowanego stanowiska służbowego o wykonywaniu bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych, ani faktyczne ich obsługiwanie. Wystarczające jego zdaniem jest posiadanie jednej ze specjalności wymienionych w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej, oznaczonych konkretnym numerem. Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] w Poznaniu zaskarżoną decyzją, na podstawie art. 80 ust. 1, art. 81 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z § 4 ust. 1a, § 10a ust. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia utrzymał powyższą decyzję w mocy. W jej uzasadnieniu wskazał, że młodszy chorąży G. C. w dniu [...] lipca 2005r. objął obowiązki na stanowisku służbowym starszego technika sekcji urządzeń treningowych o ówczesnym numerze specjalności wojskowej [...]. Wbrew poglądowi odwołującego się § 10a ust. 3 rozporządzenia nie jest samodzielnym, zamykającym całą problematykę podstaw przyznania dodatków za bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych. Na wstępie tego przepisu stanowi się, że stanowiskami objętymi prawem do dodatku są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, zaś w ust. 1 § 10a, że dodatek specjalny jest przyznawany za wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych. Przesłankami przyznania spornego dodatku jest więc wykonywanie bezpośredniej obsługi wojskowych statków powietrznych, a dodatkowo wykonywanie to musi wynikać z opisu zajmowanego stanowiska służbowego. W przypadku odwołującego się przesłanki te nie występują. Urządzenia treningowe nie są wojskowymi statkami powietrznymi, a więc niemożliwe jest klasyfikowanie ich obsługi jako obsługi wojskowego statku powietrznego.