Wyrok NSA z dnia 30 września 2016 r., sygn. II FSK 3490/14

Sąd kasacyjny może uwzględnić tylko te zarzuty kasacyjne, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej. Nie może natomiast zastępować strony i uzupełniać przytoczonych podstaw kasacyjnych oraz badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA (del.) Ewa Radziszewska - Krupa (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 30 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jo. W. i Ja. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 373/14 w sprawie ze skargi Jo. W. i Ja. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 21 lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Jo. W. i Ja. W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Stan faktyczny sprawy jest następujący:

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 6 sierpnia 2014r. sygn. akt I SA/Łd 373/14 oddalił skargę Skarżących: Ja. i Jo W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławcze w Łodzi (zwane dalej: "SKO") z 21 lutego 2014r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. (zwany dalej: "Prezydentem Miasta") z 7 stycznia 2014r. o odmowie uchylenia po wznowieniu decyzji Prezydenta Miasta z 14 stycznia 2009 r. ustalającej Skarżącym na 2009r. zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości położonej w L. przy ul. D. [...], której Skarżący nie zakwestionowali.

Z uzasadnienia ww. wyroku wynika, że zdaniem Prezydenta Miasta nie wystąpiły przesłanki z art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm., zwana dalej: "O.p."), a za podstawę wymiaru ww. podatku od nieruchomości należało przyjąć dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków (art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne - Dz.U. z 2005r. Nr 240 poz. 2027 ze zm., zwana dalej: "u.P.g.k."), gdzie podatnicy są wpisani jako użytkownicy wieczyści nieruchomości.