Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 229/09

Przepis art. 133 § 1 p.p.s.a. określa moment, w jakim sąd wydaje wyrok i moment decydujący i miarodajny dla oceny. Z przepisu tego wynika również obowiązek sądu ograniczenia się przy orzekaniu (poza wyjątkiem wynikającym z art. 106 § 3 p.p.s.a.) do materiału dowodowego zawartego w aktach sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), WSA del. Jolanta Sokołowska, Protokolant: Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. S.A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Op 290/08 w sprawie ze skargi K. S.A. w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 15 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) nakazuje zwrócić K. S.A. w K. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem nadpłaconego wpisu od skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2008 r. na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie o sygn. akt I SA/Op 290/08 oddalił skargę K. S.A. z siedzibą w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od decyzji odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości.

Ze stanu sprawy wynika, że spółka z pismem z dnia 14 stycznia 2005 r. skierowanym do Wójta Gminy B., złożyła deklarację w podatku od nieruchomości za 2005 r., którą korygowała deklaracjami za poszczególne miesiące. Wójt Gminy B. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie, które zakończył decyzją z 15 lutego 2006 r., określającą zobowiązanie podatkowe. W wyniku odwołania, złożonego przez działającego w imieniu spółki pełnomocnika spółki M. H., decyzja ta została uchylona i sprawa przekazana do ponownego rozpoznania. W ponownym postępowaniu uczestniczył pełnomocnik M. H., który w imieniu spółki udzielał pisemnych odpowiedzi na wezwania organu, uczestniczył w przesłuchaniach i oględzinach. Zarówno organ jak i pełnomocnik spółki kierując wzajemną korespondencję odnosili się często do lat podatkowych 2004-2005, zaś pełnomocnik złożył pełnomocnictwo , które zostało dołączone do akt postępowania dotyczących roku 2004.