Wyrok NSA z dnia 7 października 2016 r., sygn. II FSK 1790/14

Przepis artykułu 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną kwestionowania ustaleń, jeżeli uzasadnienie orzeczenia sądu pierwszej instancji nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1368/13 w sprawie ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza A. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1368/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A.R. (zwanego dalej "Skarżącym", "Podatnikiem", "Stroną") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 18 grudnia 2012 r., określającą Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 101.718,00 zł.

W następstwie przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2006 i 2007, Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 18 grudnia 2012 r. określił Podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 101.718,00 zł. Stwierdzając nierzetelność prowadzonych przez niego ksiąg w części dotyczącej kosztów zakupu paliwa, organ zakwestionował koszty uzyskania przychodów w wysokości 232.936,07 zł, wynikającej z faktur VAT na zakup paliwa, które nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych, stanowiącej sumę kwot: 127.941,07 zł, (10 faktur), na których jako wystawca widnieje P.H.-U. P [...], 44.545,00 zł (2 faktury), na których jako wystawca widnieje B.[...] spółka z o.o., 24.360,00 zł (3 faktury), na których jako wystawca widnieje S. [...], 36.090,00 zł (3 faktury), na których jako wystawca widnieje W.[...]. Koszty zakupu paliwa udokumentowane nierzetelnymi fakturami oszacowano metodą porównawczą zewnętrzną, stosownie do art. 23 § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej: "O.p.") na kwotę 176.875,98 zł, przyjmując za podstawę obliczeń ilość oleju napędowego, wynikającą ze spornych faktur i stosowaną przez K. [...] SA oraz L.[...] S.A. średnią cenę sprzedaży w obrocie hurtowym za 1 litr oleju napędowego w poszczególnych dniach, w których podatnik dokonywał zakupów. Pozostałe koszty przyjęto w kwocie deklarowanej przez podatnika.