Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. II FSK 3930/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka, (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt I SA/Go 381/13 w sprawie ze skargi T. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 24 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 3 października 2013 r., sygn. akt I SA/Go 381/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę T. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 24 maja 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan sprawy:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Zielonej Górze, decyzją z 19 grudnia 2012 r., w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy po uprzednim uchyleniu przez organ odwoławczy decyzji tego organu z 17 maja 2012 r., określił T. D. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 43.836 zł.

Organ kontroli skarbowej ustalił, że Skarżący w kontrolowanym okresie prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu częściami samochodowymi. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego stwierdzono, że ww. Podatnik dokonywał zakupu części samochodowych w spółce "I." S.A. Oddział w G. na paragony, a następnie nie wykazywał obrotu ze sprzedaży tych części. Ustalona przez organ kontroli skarbowej łączna wartość zakupów netto dokonanych przez Skarżącego na podstawie paragonów wyniosła 383.068,65 zł, natomiast niezaewidencjonowany przez niego w 2007 r. przychód netto z tytułu sprzedaży towaru zakupionego na podstawie paragonów (wyliczony przy zastosowaniu marży w wysokości 25%) - według ustaleń organu kontroli skarbowej - 478.836,06 zł. Następnie, organ pierwszej instancji wskazał, że w sprawie zachodziła konieczność określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania przy zastosowaniu metody indywidualnej w myśl przepisu art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej. Przyjęta metoda polegała na oszacowaniu przychodów w oparciu o średnią marżę określoną i stosowaną w 2007 r. przez Podatnika.