Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 3638/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 1 sierpnia 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 354/17 w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 10800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 354/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę W. S. (skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny spawy:

Decyzją z dnia 12 kwietnia 2017 r. DIAS, po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, uchylił decyzję Dyrektora Kontroli Skarbowej w R. z dnia 23 października 2014 r. określającą skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. w kwocie 590 332 zł i określił zobowiązanie w tym podatku w wysokości 579 171 zł.

Sąd pierwszej instancji uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd stwierdził, że organy podatkowe nie naruszyły przepisów postępowania opierając zaskarżoną decyzję na ustaleniach postępowania zakończonego decyzją ostateczną Dyrektorka Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2016 r., określającą skarżącemu przychód z działalności gospodarczej za 2010 r., w sytuacji gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. SA/Rz 903/16 uchylił decyzję organu pierwszej i drugiej instancji, i umorzył postępowanie w sprawie stwierdzając, że wydanie decyzji nastąpiło po upływie terminu przedawnienia (wyrok ten był nieprawomocny ze względu na zaskarżenie go skargą kasacją). Okoliczność ta nie niweczy bowiem możliwości oparcia zaskarżonej decyzji m.in. na ustaleniach postępowania zakończonego ostateczną decyzją określającą skarżącemu przychód z działalności gospodarczej za 2010 r., szczególnie że DIAS był związany, zgodnie z art. 212 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.). decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 26 sierpnia 2016 r.