Wyrok NSA z dnia 23 marca 2016 r., sygn. II FSK 80/14

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala, Sędzia NSA (del.) Jan Grzęda (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 808/13 w sprawie ze skargi "S." sp.j. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz "S." sp.j. z siedzibą w W. kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 808/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wskutek skargi "S." sp. j. z siedzibą w W., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 24 stycznia 2013 r. nr [...].

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości za rok 2007, w której wykazała grunty położone w L., związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 7160 m kw., opodatkowane stawką podatku 0,66 zł oraz budowle o wartości 2000 zł. Następnie złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2007, wskazując, że w pierwotnej deklaracji błędnie przyjęła do wyliczenia podatku stawkę dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. We wniosku wskazano, że posiadane przez Spółkę grunty nie mają niezbędnej infrastruktury, a także zabezpieczeń dla prowadzenia działalności Spółki.

Prezydent Miasta L. wydał decyzję z dnia 4 lipca 2011 r. , którą określił Spółce podatek od nieruchomości w wysokości 7 223,00 zł. W decyzji określono podatek od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 7 160 m kw. z zastosowaniem stawki 0,66 zł za m. kw., oraz od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej z zastosowaniem stawki 17 zł za m kw. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że pracownicy organu dokonali oględzin działki gruntu położonej w L. przy ulicy J., której dotyczyły złożone przez Skarżącą deklaracje podatkowe i stwierdzili, że działka ta nie nosi śladów użytkowania oraz, że znajduje się na niej budynek w złym stanie technicznym. W decyzji organ wskazał, że przedmiotowa działka została wykazana w ewidencji środków trwałych spółki. W ewidencji gruntów i budynków strona skarżąca figuruje, jako właściciel przedmiotowej działki. Organ wskazując na treść art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002r., Nr 9, poz. 84 ze zm., dalej jako u.p.o.l.) uznał, że w rozpoznanej sprawie nie występują przeszkody wskazane w powołanym przepisie, które uniemożliwiają wykorzystywanie przez Spółkę przedmiotowej działki gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej. Organ wskazał, że Spółka nabywając tę działkę wiedziała, że nie ma na niej infrastruktury niezbędnej do prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka także znała przeznaczenie tej działki w planie zagospodarowania przestrzennego oraz przeznaczenie innych sąsiednich działek. Organ wskazał, że znajdujący się na przedmiotowej nieruchomości budynek Spółka może przystosować do prowadzonej przez nią działalności. W świetle tych okoliczności brak było podstaw do uznania, że przedmiotowa nieruchomość nie może być wykorzystywana przez Spółkę do działalności gospodarczej ze względów technicznych.