Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. II FSK 1232/13

Obowiązek przypisania przepisów, którym w ocenie strony uchybiono w postępowaniu sądowoadministracyjnym do właściwej podstawy kasacyjnej jest obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną. Błąd w przyporządkowaniu nie stanowi jednak o niemożności odniesienia się do nich przez Naczelny Sąd Administracyjny w przypadku, gdy sposób ich sformułowania spełnia wymogi przewidziane dla właściwej podstawy kasacyjnej. W przypadku podstawy, o której mowa w art.174 pkt 2 p.p.s.a. strona skarżąca winna zatem wskazać, dlaczego jej zdaniem naruszenie to było na tyle istotne, że mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, WSA (del.) Grażyna Nasierowska, Protokolant Aleksandra Brach, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 516/12 w sprawie ze skargi G. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 516/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę G. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Decyzją z dnia 20 lutego 2012 r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 30 listopada 2010 r., nr [...], którą określono wysokość zobowiązania G. M. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 30.301 zł. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy podał, iż w 2004 r. skarżąca prowadziła działalność gospodarczą pod firmą PHU M. w zakresie obrotu złomem stalowym, w ramach której osiągnęła wykazany w zeznaniu PIT-36 przychód w wysokości 249.910,80 zł. Jednakże w ocenie organów podatkowych przychód ten w rzeczywistości był znacznie wyższy, a ewidencjonując go jedynie w części skarżąca zaniżyła podstawę opodatkowania. Przychód, jaki przypisano stronie w niniejszej sprawie, uzyskano w związku z czynnościami faktycznymi dokonanymi przez męża skarżącej J. M.. Wwoził on na teren huty C. [...] "własny" złom, tam po jego zważeniu uzyskiwał kwity wagowe, które odpłatnie przekazywał R. B.. Kwity wagowe były później podstawą wystawienia na rzecz firmy "C." S.A. (będącej kontraktowym dostawcą złomu do wspomnianej huty) fikcyjnych faktur od firm B., P. i N., za pośrednictwem których czerpano zyski z nieodprowadzonego podatku od towarów i usług. Podstawę wyliczenia wartości przychodu stanowiły kwity wagowe pozyskane od organów ścigania i włączone stosownym postanowieniem do materiału dowodowego niniejszej sprawy. Zawierają one m.in. dane dotyczące wagi złomu, imię i nazwisko kierowcy, który go dostarczył oraz numer rejestracyjny pojazdu, którym przyjechał. W oparciu o taki materiał dowodowy oraz zeznania J. M., który oświadczył, że złom, który wwiózł na teren huty w ramach opisanego działania w ok. 15-20 % stanowił złom pobierany ze składowiska firmy M., a w pozostałej części był własnością R. B., ustalono wartość niezaewidencjonowanej sprzedaży złomu, usług sortowania i transportu złomu świadczonych przez J. M., pełnomocnika skarżącej na rzecz R. B..