Wyrok NSA z dnia 15 października 2014 r., sygn. I OSK 590/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1633/12 w sprawie ze skargi H.J. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] i utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...]; 2. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz H. J. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1633/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. J. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] Minister Skarbu Państwa, po rozpatrzeniu odwołania H. J. od decyzji Wojewody Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] odmawiającej skarżącej prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Zaskarżona decyzja Ministra Skarbu Państwa została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Wnioskiem z dnia 30 grudnia 2008 r. H. J. (spadkobierczyni A. Z.) wystąpiła o przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, położonej w miejscowości Kamionka, województwo Grodno. A. Z. miała we wsi Kamionka dom mieszkalny z 1941 r., dwie stodoły z 1917 r. i działkę o pow. 4,5 ha. W oświadczeniu z dnia 25 marca 2009 r. M. C. i R. Z. stwierdzili, że A. Z. utraciła w 1950 r. na rzecz kołchozu "[...]" 9 ha ziemi wraz ze stodołą na zboże o pow. 300 m². Wojewoda wskazał, że podobny stan faktyczny wynika także z protokołu przesłuchania H. J. z dnia 23 kwietnia 2010 r., w którym oświadczyła, że A. Z. była właścicielką nieruchomości położonej poza granicami obecnej RP oraz że opuściła ww. nieruchomość w 1958 r. udając się do Polski. Fakt repatriacji w dniu 28 maja 1958 r. wynika również z Karty Ewidencyjnej Repatrianta. H. J. oświadczyła ponadto, że wszystkie grunty oraz zabudowania będące własnością A. Z. zostały wcielone do kołchozu w 1950 r., fakt opuszczenia przez jej matkę Kresów Wschodnich wynikał z obawy wywózki na Sybir oraz pogarszających się warunków życia. Następnie organ pierwszej instancji powołał się na oświadczenie C. G. M. i B. L. A. z dnia 18 września 2011 r., z którego wynika, że A. Z. była właścicielką nieruchomości położonych we wsi Kamionka, w tym domu mieszkalnego, stodoły dla bydła, stodoły na zboże oraz ogółem 13,5 ha ziemi.