Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. I OSK 1424/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant: asystent sędziego Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1922/12 w sprawie ze skargi W.G. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz W.G. kwotę 656 (sześćset pięćdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 1922/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W.G. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. Wojewoda Warmińsko-Mazurski, w trybie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z Nr 169, poz. 1418 ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa zabużańska", odmówił W.G. potwierdzenia prawa do rekompensaty za nieruchomości pozostawione przez W.G. w Wilnie. W ocenie Wojewody, w sprawie tej nie spełniono przesłanki pozostawienia nieruchomości na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ W.G. opuszczając Kresy Wschodnie w 1945 r. nie dysponowała prawem własności nieruchomości pozostawionych w Wilnie, znacjonalizowanych przez władze litewskie w 1940 r. Przedstawione dowody, m.in. Akt Obywatelski Nr [...] z dnia 25 maja 1946 r., wskazują, że W.G. była właścicielką nieruchomości położonych w Wilnie, które zostały znacjonalizowane w 1940 r., i że ww. powróciła do Polski w 1945 r. - na podstawie układu z dnia 22 września 1944 r. pomiędzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego a Rządem Litewskiej Socjalistycznej Republiki Rad dotyczącego ewakuacji obywateli polskich z terytorium Litewskiej S.R.R. i ludności litewskiej z terytorium Polski.