Wyrok NSA z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. II OSK 403/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant starszy sekretarz sądowy Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej L. Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 października 2012 r. sygn. akt II SA/Sz 726/12 w sprawie ze skargi L. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 października 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 726/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę L. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy dla zmiany sposobu użytkowania budynku mieszkalno - usługowego z częścią usługową na budynek usługowo - mieszkalny na dz. Nr [...] w N.

W uzasadnieniu Sąd podał, że wnioskiem z dnia 2 marca 2012 r. L. Ż. zwrócił się do Wójta Gminy Ś. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla zmiany sposobu użytkowania budynku mieszkalno-usługowego z częścią usługową na budynek usługowo-mieszkalny, w którym ma być prowadzona działalność polegająca na sprzedaży wysyłkowej bielizny. Powierzchnia usługowa miała wynosić 321,56m², natomiast mieszkalna 28,04m².

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. Wójt Gminy Ś. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla wnioskowanego przedsięwzięcia, wskazując w jej uzasadnieniu, że inwestycja ta nie spełnia tzw. warunku dobrego sąsiedztwa, a więc jednego z warunków, określonych w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł pełnomocnik inwestora, zarzucając naruszenie art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez jego nieprawidłową wykładnię, polegającą na błędnym uznaniu przez organ I instancji, że pod pojęciem obiektu o analogicznej funkcji należy rozumieć wyłącznie obiekt identyczny do planowanego przez inwestora obiektu oraz błędne przyjęcie, że w obszarze analizowanym, wokół działki nr 244, nie istnieją obiekty podobne do obiektu planowanego. Pełnomocnik nie wskazał jednak jakiego rodzaju są to budynki i na których działkach są zlokalizowane.