Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. II OSK 1037/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Op 485/12 w sprawie ze skargi Z.J. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Z.J. (dalej jako "skarżący") na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z [...] sierpnia 2012 r., w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżący wystąpił o przyznanie uprawnień, o których mowa w ustawie z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach i osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 - dalej jako "ustawa o kombatantach"). Skarżący wyjaśnił, że od marca 1943 r. do grudnia 1944 r. działał jako łącznik. W latach 1941-1945 mieszkał w kolonii Nieborzka koło Kiwerc, a jego ojciec zbierał wiadomości o ruchach wojsk niemieckich i band ukraińskich oraz kontaktował się z partyzantką rosyjską i polską. Działalność wnioskodawcy polegała na przenoszeniu we wskazane miejsce wiadomości przekazanych mu przez ojca, których treści nie znał, ale często przekazywał je oficerowi Armii Radzieckiej - A.U., który wówczas był mężem I.U. (obecnie S.). Podczas przekazywania jednej z wiadomości został ranny w nogę, a Aleksander Ulianow udzielił mu pomocy. Do wniosku dołączony został życiorys wnioskodawcy, oświadczenia świadków, tj. I.S., S.C., E.B. oraz M.L., a także opinia Środowiska Żołnierzy 27 Dywizji Wołyńskiej Armii Krajowej w Niemodlinie popierającą wniosek o przyjęcie do "Środowiska Kombatantów".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00