Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. II OSK 2588/17

Fakt ukrywania się jako dziecko, z rodziną, przed represjami nie można zakwalifikować jako działalności kombatanckiej lub działalności równorzędnej do działalności kombatanckiej (art. 1 ust. 2 i art. 2), a także jako represji wojennych i okresu powojennego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o kombatantach i jako okoliczności, o których mowa w art. 4 ust. 2 tej ustawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. NSA Anna Żak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 maja 2017 r. sygn. akt IV SA/Gl 803/16 w sprawie ze skargi R. Ł. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2017 r., sygn. II SA/Gl 803/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę R. Ł. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

R. Ł. złożył wniosek o przyznanie uprawnień na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego ("ustawa o kombatantach"). Do wniosku dołączył: pismo Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Lublinie, informujące, że uzyskał status osoby pokrzywdzonej w śledztwie w sprawie zbrodni ludobójstwa popełnionych na terenie województwa wołyńskiego w latach 1939-1945 przez nacjonalistów ukraińskich; oświadczenia świadków A. R. i D. Z., którzy potwierdzili, że wnioskodawca w latach 1940-1945 mieszkał z rodziną na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej, a D. Z. potwierdził ponadto, że po zakończeniu wojny rodzina wnioskodawcy, w ramach repatriacji, osiedliła się na tzw. Ziemiach Odzyskanych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00