Wyrok NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. II OSK 817/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia NSA Wiesław Kisiel sędzia del. NSA Teresa Rutkowska (spr.) Protokolant Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 października 2008 r. sygn. akt II SA/Lu 549/08 w sprawie ze skargi R. L. na decyzję Kierownika Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

lI OSK 817/09

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 21 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę R.L. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2008 r. (znak [...]) w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu wyroku, Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych po ponownym rozpatrzeniu sprawy z wniosku R.L. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2007 r. o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu decyzji organ orzekający przytoczył treść art. 22 ust. 1 i art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2000 r. nr 42, poz. 371 ze zm.). W celu zweryfikowania złożonych przez świadków oświadczeń organ dokonał sprawdzenia akt kombatanckich tych świadków. Dokonał także przeglądu publikacji poświęconych Inspektoratowi AK - WiN Radzyń Podlaski, m.in. publikacji Jarosława Kopińskiego, Inspektorat Radzyń Podlaski AK - ROAK - WiN, Zeszyty Historyczne WiN, Nr 11, 1998, "Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość w dokumentach" Wrocław 1999 r. Działania te pozwoliły wykazać, że pomiędzy twierdzeniami świadków i strony a informacjami uzyskanymi dzięki publikacjom i informacjami wynikającymi z akt kombatanckich świadków zachodzą istotne rozbieżności.