Wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. II OSK 100/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska /spr./ Protokolant asystent sędziego Iwona Rzucidło-Grochowska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2012 r. sygn. akt II SA/Lu 402/12 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, wyrokiem z dnia 27 września 2012 r., II SA/Lu 402/12, na skutek skargi A. M. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] marca 2012 r. w przedmiocie warunków zabudowy.

W uzasadnieniu wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, iż Wójt Gminy K. decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...], na wniosek A. M., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie chlewni dla hodowli metodą ściółkową 150 sztuk tuczników (21 DJP) z magazynem pasz, na działce oznaczonej numerem ewidencyjnym [...], położonej w miejscowości K. (obręb geodezyjny K.). Organ wskazał, że teren objęty wnioskiem stanowi teren zabudowy zagrodowej. Ustalił, że chlewnia wraz z magazynem pasz ma być usytuowana w północnej, gospodarczej części działki oraz określił cechy, parametry i wskaźniki zabudowy. Organ wyjaśnił ponadto, że inwestycja nie należy do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (hodowla poniżej 40 DJP) zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 103 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. nr 213, poz. 1397).

Odwołanie wniósł S. R., właściciel działki sąsiedniej podnosząc, że dokonana przez organ ocena spełnienia przez inwestora przesłanek z art. 61 ust.1 pkt 1-5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DZ. U. nr 80, poz. 717 ze zm.), powoływana dalej jako u.p.z.p., jest niepełna, a wnioski w niej zawarte nie znajdują oparcia w zebranym materiale dowodowym. Powołując się na charakter inwestycji, w tym przewidywaną do hodowli ilość tuczników, wskazał na niewłaściwe wyznaczenie granic obszaru analizowanego. Zdaniem odwołującego, wątpliwe jest, czy za kontynuację funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu, można przyjąć lokalizowanie, w obszarze objętym decyzją, budowy chlewni z magazynem pasz. Poza tym podkreślił, że planowane obiekty nie będą spełniały warunku określonego w art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p., ponieważ inwestor ma ograniczony dostęp do drogi publicznej. Wskazał przy tym na wymogi drogi pożarowej określone w § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych. Ponadto jego zdaniem decyzja jest niezgodna z przepisami ustawy o ochronie przyrody, ponieważ projektowana inwestycja umiejscowiona ma być w granicach K. Parku Krajobrazowego.