Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. II GSK 1845/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Cysek Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 lipca 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 977/12 w sprawie ze skargi M. N. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. N. na rzecz Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt V SA/Wa 977/12 oddalił skargę M. N. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych (dalej: GKO) z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] o wymierzeniu kary upomnienia za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

I

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

Orzeczeniem z dnia [...] września 2010 r., sygn. akt [...] Regionalna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w P. (dalej: RKO) na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 168), dalej: u.n.d.f.p. uznała M. N., Dyrektora [...] w P. (dalej: Szkoła) winną nieumyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych i wymierzyła jej karę upomnienia. Naruszenie polegało na niedochodzeniu przez Szkołę w okresie od października 2008 r. do lipca 2009 r. od C. sp. z o.o. w Ł. (dalej: Spółka) czynszu najmu ustalonego w umowie najmu pomieszczeń szkolnych z dnia [...] czerwca 2005 r. za korzystanie od [...].09.2008 r. do [...].06.2009 r. z pracowni komputerowej nr [...]. Stosownie do postanowień umowy Szkoła oddawała w najem pomieszczenia szkolne w zamian za czynsz najmu. Ustalono, że w okresie od [...].09.2008 r. do [...].06.2009 r. Spółka przeprowadziła [...] godziny zajęć dydaktycznych w pracowni komputerowej nr [...], zatem łączny czynsz najmu liczony za 1 godzinę lekcyjną według stawki 20 zł wyniósł 5.444 zł. RKO uznała, że zapis umowy dotyczący czynszu z tytułu wynajmu pomieszczeń szkolnych był jednoznaczny i nie pozostawiał M. N. możliwości odstąpienia od pobierania tych należności. Skoro obwiniona jako kierownik jednostki sektora finansów publicznych zaniechała pobierania należnych dochodów, to tym samym naruszyła art. 254 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), jak i art. 138 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) obowiązujący w dacie popełnienia czynu. RKO wyjaśniła też, że z odpowiedzialności za stwierdzone naruszenie nie zwalniała obwinionej okoliczność, że pracownia komputerowa nr [...] została przekazana Szkole w drodze darowizny od Ministerstwa Edukacji Narodowej (MEN), które otrzymało ją w ramach realizacji projektu "Pracownie komputerowe dla szkół" współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Znajdujący się w tej pracowni sprzęt komputerowy mógł być wykorzystywany nieodpłatnie tylko w ramach innych projektów współfinansowanych przez EFS (co wynika z pisma Kuratorium Oświaty w P. z dnia [...] stycznia 2009 r.). Spółka nie prowadziła zajęć dydaktycznych w ramach projektów współfinansowanych z EFS, więc nie była zwolniona z ponoszenia odpłatności za wynajem pracowni komputerowej nr [...]. Jako niezasadny RKO oceniła argument obwinionej, że zgodną wolą Szkoły i Spółki było objęcie pracowni komputerowej nr [...] umową użyczenia, a nie najmu, ponieważ w obrocie prawnym nie mogą występować dwie różne umowy odmiennie regulujące tę samą materię, tym bardziej, że przed podarowaniem przez MEN wyposażenia pracowni komputerowej nr [...], Szkoła pobierała czynsz za wynajem pracowni komputerowej nr [...] i [...]. Zdaniem RKO M. N. popełniła opisany czyn nieumyślnie, nie dochowując należytej staranności w zakresie wykorzystywania sprzętu komputerowego otrzymanego w ramach darowizny od MEN, współfinansowanego ze środków EFS.