Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. I FSK 2020/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Po 225/13 w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień, październik i listopad 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna M. T. dotyczy wyroku z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 225/13, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 stycznia 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień, październik i listopad 2007 r.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 8 czerwca 2012 r. dokonał rozliczenia w podatku od towarów i usług za wskazane powyżej okresy rozliczeniowe w kwotach innych niż zadeklarował skarżący. Stanowiło to konsekwencję zakwestionowania faktur dokumentujących zakup złomu od firm: "F." D. F. w P., "Firma W." S. W. w S., "M." M. B. w W. oraz "Z". G. P. w P. Zdaniem organu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdzał, że faktury wystawione przez wymienione podmioty nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Skarżący natomiast świadomie podjął zarówno ryzyko kupna złomu z nieujawnionego źródła, jak i ryzyko jednoczesnej legalizacji tego zakupu poprzez faktury wystawione przez omawianych na wstępie czterech kontrahentów. W toku postępowania organ zakwestionował również możliwość zakupu złomu przez kontrahentów skarżącego od firm: "K." J. S. w P. (jedynego dostawcy D. F.), FHU M. K. w O. (jedynego dostawcy firmy S. W.), PHU "J." J. S. w S. i PW "M." M. R. w I. (jedynych dostawców firmy M. B.), "K." z W. (jedynego dostawcy firmy G. P.).