Wyrok NSA z dnia 19 października 2016 r., sygn. I FSK 1350/15
Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia del. WSA Bogusław Wolas (sprawozdawca), Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. sp. z o. o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1614/14 w sprawie ze skargi H. sp. z o. o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. Sp. z o. o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2015 r wydanym w sprawie sygn. akt I SA/Gd 1614/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę H. spółki z o o w K. (dalej jako spółka lub strona skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 października 2014 r. nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 26 marca 2014 r. określającą stronie skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 2010r. oraz kwotę podatku do zapłaty na podstawie art. 108 ustawy o VAT.
Organy podatkowe zakwestionowały prawo spółki do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach, w których jako wystawcy widnieją J. B., P. sp. z o. o. w W., D. sp. z o. o. w G., M. sp. z o. o. w S., A. N., A. sp. z o. o. w W., M. O. oraz E. sp. z o.o. w G. Faktury te nie dokumentowały rzeczywistych dostaw towarów i usług dokonanych przez podmioty wymienione w tych fakturach.
W szczególności ustalono, że J. B. nie prowadził działalności gospodarczej we wskazywanych przez siebie miejscach, nie dysponował pomieszczeniami magazynowymi służącymi prowadzeniu działalności w zakresie handlu materiałami budowlanymi i artykułami elektrycznymi oraz artykułami wyposażenia wnętrz. Nie miał zatem możliwości, aby zrealizować sprzedaż towarów w ilości i asortymencie wskazanym w spornych fakturach VAT. Ponadto nie zatrudniał żadnych pracowników, zatem nie mógł wykonać specjalistycznych usług z zakresu budownictwa.