Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. I FSK 933/13

W świetle art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej nie ma bowiem podstaw do poszukiwania elementów stanu faktycznego, które nie mają żadnego odniesienia do podatkowoprawnego stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy, czyli nie zmierzają do ustalenia (lub zaprzeczenia) warunków hipotezy określonej normy materialnego prawa podatkowego, która ma mieć w sprawie zastosowanie. Postępowanie dowodowe w sprawach podatkowych nie jest celem samym w sobie, lecz stanowi poszukiwanie odpowiedzi, czy w określonym stanie faktycznym sytuacja podatnika podpada, czy też nie podpada pod hipotezę (a w konsekwencji i dyspozycję) określonej normy materialnego prawa podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 października 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 443/12 w sprawie ze skargi "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 grudnia 2011 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1.200 zł (słownie: jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 22 października 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 443/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "M." s. c. M. W., M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 12 grudnia 2011 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 12 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania spółki utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z 24 lipca 2009 r. określającą spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.) organy podatkowe zakwestionowały spółce prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez M. M. M. za wykonane usługi introligatorskie, gdyż faktury te nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, jako że usługi nie zostały wykonane przez wystawcę faktury. Co do firmy M. M. organ ustalił, że nie rozliczał się on z podatku VAT w latach 2004-2007, jego działalność gospodarcza nie obejmowała usług introligatorskich, poligraficznych czy pokrewnych, a ponadto od 30 sierpnia 2005 r. do 22 marca 2007 r. odbywał karę pozbawienia wolności. Usługi introligatorskie wskazane w fakturach były wykonywane w imieniu M. M. przez B. M., który ani nie był jego pracownikiem (pracował na czarno) ani nie był w żaden sposób upoważniony do działania w jego imieniu. Ustalenia te wynikają z wyjaśnień M. M., B. M. i wspólników spółki skarżącej. Okoliczności tych transakcji wskazują zaś, że wspólnicy spółki skarżącej powinni byli co najmniej przypuszczać, że ich kontrahent nie uiszcza należnego podatku VAT. Organ odwoławczy wskazał, że okoliczności sprawy potwierdzają słuszność rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji. Podkreślił, że wspólnicy spółki skarżącej nie uczestniczyli w przesłuchaniach świadków, co pozwoliłoby na konfrontację zeznań. Ponadto organ ten wskazał, że M. M. potwierdził, że usługi poligraficzne ujęte w fakturach od września 2005 r. do grudnia 2007 r. nie zostały przez niego wykonane ani też nie wystawił spornych faktur. Zostały one sfałszowane. Usługi zostały wykonane przez B. M., który nadużył jego zaufania, za wiedzą i akceptacją wspólników spółki skarżącej. Zeznania wspólników spółki skarżącej potwierdzają zresztą, że usługi, na które wystawił faktury M. M., w istocie wykonał B. M., czyli że usługi nie były wykonane przez wystawcę faktur, a więc nie stanowiły podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, który z nich wynika.