Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2013 r., sygn. II OSK 15/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie sędzia NSA Bożena Popowska /spr./ sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz J.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 429/11 w sprawie ze skargi W.G. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków 1. oddala skargę kasacyjną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2. umarza postępowanie ze skargi kasacyjnej J. M., 3. zwraca skarżącemu kasacyjnie J.M. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu wpisu od skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi W. G. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków w punkcie pierwszym wyroku uchylił zaskarżoną decyzję, w punkcie drugim stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu i w punkcie trzecim zasądził od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz W. G. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wyrok powyższy zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Decyzją z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytkowi wpisał z urzędu do rejestru zabytków województwa małopolskiego otoczenie zespołu zabudowy przy ul [...], stanowiące teren dawnego ogrodu Zakładu [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że działka nr [...], objęta KW nr [...] stanowi współwłasność Z. S., P. S., A. G., E. P. i J. T. Natomiast działki nr [...],[...],[...] i [...], objęte KW [...], KW [...], KW [...], KW [...] stanowią własność J. M. Artystyczne i historyczne wartości zabytkowej zabudowy przy ul. [...] w K. zadecydowały, że budynki stanowiące dawną własność Zakładu [...], stały się przedmiotem zainteresowania służb konserwatorskich jeszcze w okresie międzywojennym i zostały uznane za godne wpisu do rejestru zabytków w 1937 r. Decyzja z dnia [...] lutego 1937 r. nr [...] w sprawie uznania za zabytek zaginęła jednak najprawdopodobniej podczas II wojny światowej, utrudniając jednoznaczne określenie przedmiotu, a przede wszystkim zakresu ochrony konserwatorskiej.