Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. II OSK 2053/11

Dnia 27 lutego 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ sędzia NSA Wojciech Mazur sędzia del. WSA Robert Sawuła Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. M. i S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Sz 291/11 w sprawie ze skargi A. M. i S. M. na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] czerwca 2010 r.; 3. zasądza na rzecz skarżących A. M. i S. M. od Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie kwotę 1047 (słownie: tysiąc czterdzieści siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. M. i S. M. na decyzję Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Szczecinie z dnia [...] stycznia 2011 r. w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie obiektu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Zachodniopomorski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Szczecinie decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] czerwca 2010 r. udzielającą K. T., właścicielowi nieruchomości, będącemu następcą prawnym inwestorów, pozwolenia na użytkowanie rozbudowanego budynku mieszkalnego wraz z urządzeniami budowlanymi, położonego w W., nr [...], działka nr [...], gm. [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że istniejący obecnie budynek powstał w wyniku robót budowlanych wykonanych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. bez pozwolenia na budowę w miejsce dawnego budynku jednokondygnacyjnego z nieużytkowym poddaszem i dachem dwuspadowym wysokim, który z uwagi na zły stan techniczny w latach siedemdziesiątych został w części rozebrany. Obecny obiekt ma większą powierzchnię zabudowy o około 50 m2, w porównaniu z poprzednim. Budynek jest częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny z dachem płaskim, murowany w technologii tradycyjnej, z wejściem od strony południowej podwórka. Organ stwierdził, że następcę prawnego inwestorów wiążą skutki samowoli budowlanej i zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz.U. Nr 38, poz. 229 ze zm.). Został on zatem zobowiązany postanowieniem z dnia [...] marca 2010 r., na podstawie art. 56 Prawa budowlanego z 1974 r., do przedłożenia określonych dokumentów, pozwalających na ustalenie, czy obiekt nie narusza przepisów prawa i czy nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa mienia. Po przedłożeniu wymaganych dokumentów, organ na podstawie art. 42 ust. 3 Prawa budowlanego z 1974 r. udzielił właścicielowi nieruchomości pozwolenia na użytkowanie rozbudowanego budynku mieszkalnego wraz z urządzeniami budowlanymi. Obiekt ten został wzniesiony zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym z okresu realizacji inwestycji. Zaświadczenie Urzędu Miejskiego w M. z dnia [...] września 2009 r. oraz pismo tego urzędu z dnia [...] stycznia 2010 r. wskazują, że dla terenu przedmiotowej inwestycji nie ma aktualnie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Z pisma urzędu z dnia [...] lutego 2010 r. wynika, że wzniesiony obiekt "nie kolidował z ówczesnym (tj. obowiązującym w dacie zakończenia budowy) miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego". Jakkolwiek przedmiotowa działka stanowi teren rolniczy (RIVa), to jest częściowo objęta tzw. "zabudową zagrodową" w ramach działki siedliskowej, takiej samej jak sąsiednia działka skarżących, na której również znajduje się budynek. Zdaniem organu II instancji przedmiotowa inwestycja jest wyłącznie rozbudową już istniejącego budynku, a budowlany charakter tej działki został określony już wcześniej w decyzji Kierownika Powiatowej Rady Narodowej w G. z dnia [...] sierpnia 1969 r., z tego względu brak jest podstaw do orzeczenia rozbiórki na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. Ponadto, organ odwoławczy wskazał, że przedmiotowy obiekt zrealizowano z końcem lat osiemdziesiątych XX w. w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki. Przepis § 12 ust. 1 powołanego rozporządzenia z dnia 3 lipca 1980 r. dotyczy jednak usytuowania nowych budynków, natomiast w niniejszej sprawie rozbudowano już istniejący budynek, usytuowany w odległości 2 m od granicy z działką nr [...], jeszcze przed wejściem w życie tego rozporządzenia. Rozbudowa nie została dokonana w kierunku granicy z działką nr [...], lecz równolegle do niej. Zdaniem organu odwoławczego w niniejszej sprawie nie istnieją okoliczności, wskazane w art. 37 Prawa budowlanego z 1974 r. i brak jest też podstaw do wydania decyzji, o której mowa w art. 40 tej ustawy zatem postępowanie legalizacyjne należało zakończyć decyzją o pozwoleniu na użytkowanie. Podstawą do jej wydania jest stwierdzenie zdatności do użytku wykonanego obiektu,.