Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2013 r., sygn. II FSK 2135/11

Zarówno z przepisów O.p., jak i u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać, przekonywujące dowody, pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu kosztów w celu uzyskania przychodów, a więc również wskazania, na rzecz jakich podmiotów i w jakiej wysokości ponosił w rzeczywistości określone wydatki.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie: NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), NSA Zbigniew Romała, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 348/11 w sprawie ze skargi R. D. i M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 30 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od R. D. i M. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 2.089 (dwa tysiące osiemdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę R.D. i M.D. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

Stan sprawy Sąd przedstawił następująco:

Decyzją z dnia 19 października 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił M. i R. D. zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 21.218 zł, ustalając, że skarżący, prowadzący w badanym okresie podatkowym działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego, zawyżył koszty uzyskania przychodów zaliczając do nich wydatki na nabycie oleju napędowego stwierdzone fakturami wystawionymi przez R. Sp. z o.o. oraz J.S.. Wystawione faktury opisują fikcyjne zdarzenia gospodarcze, bowiem podmioty, które je wystawiły, nie posiadały oleju napędowego i nie prowadziły nim obrotu, na co wskazują dowody zgromadzone w postępowaniach prowadzonych przez Prokuratury Okręgowe w L. i K. oraz protokoły kontroli i decyzje innych organów podatkowych.