Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. II FSK 644/12

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć go w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Barbara Rennert, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 793/11 w sprawie ze skargi A. K. i J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od A. K. i J. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 235 (dwieście trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 793/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez J. K. oraz A.K. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 31 marca 2011 r., w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że J. K. w badanym okresie, prowadząc działalność gospodarczą zawyżył koszty uzyskania przychodów o należności w kwocie 42.865,36 złotych, wynikające z faktur VAT sygnowanych przez Spółki R. i B., dotyczących nabycia oleju napędowego. Organ pierwszej instancji ocenił, że powyższe faktury stwierdzają zdarzenia gospodarcze, które nie zostały dokonane między podmiotami wskazanymi na fakturach, a tym samym nie mogą stanowić elementu legalnego obrotu prawnego. Spółki R. i B. nie posiadały bowiem oleju napędowego wobec powyższego nie mogły również dokonać jego dalszej odsprzedaży. Ewidencjonując nierzetelne, tj. nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych faktury VAT skarżący naruszył - w ocenie organu podatkowego - art. 22 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., powoływanej dalej w skrócie: jako u.p.d.o.f.) oraz § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Organ podatkowy uznał też, że księgi podatkowe podatnika są nierzetelne. Na okoliczność badania rzetelności ksiąg sporządzono protokół o którym mowa w art. 193 § 4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm., powoływanej dalej w skrócie jako O.p.).