Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. II FSK 242/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 października 2007 r. sygn. akt I SA/Gl 63/07 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 8 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz M. J. "P." z siedzibą w T. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 października 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gl 63/07, uchylił zaskarżoną przez M. J. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 8 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. Decyzją tą organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia 3 sierpnia 2006 r. określającą M. J. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok w wysokości 3.723 złotych oraz należne odsetki od niezapłaconych w terminie zaliczek na ten podatek.

Jak wynika ze stanu sprawy w wyniku przeprowadzonej kontroli organ podatkowy I instancji stwierdził, iż podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o odpisy amortyzacyjne od nieużywanego w 2004 roku samochodu marki Renault Messenger, o podwójnie zaewidencjonowany w księdze przychodów i rozchodów wydatek na ubezpieczenie OC samochodu marki Iveco i niewłaściwie udokumentowane wydatki związane z rozliczeniem zagranicznych podróży służbowych.

Organ podatkowy I instancji po przeprowadzeniu postępowania podatkowego określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. uznając, że zakwestionowane wyżej wydatki nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm., powoływanej dalej jako u.p.d.o.f.).