Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 1632/11

Przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych podlegają opodatkowaniu dopiero w momencie, gdy zostaną ujawnione w postaci poniesionych przez podatnika wydatków i wartości zgromadzonego w danym roku podatkowym mienia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, del. WSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 1056/10 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 marca 2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 1056/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 sierpnia 2010 r. w przedmiocie zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2004 r.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy, Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 23 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 10 grudnia 2009 r. Jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał przepisy art. 20 ust. 1 i ust. 3, a także art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej "u.p.d.o.f."). Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ pierwszej instancji w trakcie postępowania podatkowego. Z ustaleń tych wynikało, że w 2004 r. skarżący i jego żona A. P. ponieśli wydatki przewyższające o 124.193,22 zł uzyskane przez nich przychody ze źródeł ujawnionych. Do wydatków w łącznej kwocie 1.222.133,04 zł organ pierwszej instancji zaliczył koszty utrzymania rodziny (10.700 zł), podatek dochodowy za 2003 r. (1.030,80 zł), nadwyżkę wydatków nad przychodami z działalności gospodarczej (38.930,18 zł), zakup samochodu ciężarowego marki Scania (97.600 zł), zakup samochodu marki Fiat Uno (6.928 zł), zakup samochodu ciężarowego marki Scania (120.000 zł), udzielenie pożyczki (800.000 zł), zakup komputera (5.813,93 zł), zakup urządzenia grzewczego (39.140,13 zł), zapłatę za naczepę Scania (20.000 zł), spłatę kredytu i prowizji bankowej (82.000 zł). Zdaniem organów, małżonkowie dysponowali w 2004 r. środkami finansowymi w łącznej kwocie 1.097.939,82 zł z działalności gospodarczej, ze sprzedaży nieruchomości (3 segmentów), z kredytów bankowych i ze sprzedaży papierów wartościowych (jednostek uczestnictwa). Organy nie uznały za wiarygodne oświadczeń małżonków, iż posiadali oni na dzień 1 stycznia 2004 r. oszczędności z lat wcześniejszych. Wniosek taki wyciągnęły w związku z postępowaniem podatkowym prowadzonym za 2003 r. Za ten rok zostało im bowiem ustalone zobowiązanie w trybie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., a w trakcie tego postępowania organy ustaliły, że małżonkowie nie posiadali oszczędności na dzień 31 grudnia 2003 r. pochodzących z ujawnionych źródeł przychodów.