Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. II FSK 2996/12

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty nie wymaga uprzedniego wydania rozstrzygnięcia o wysokości zobowiązania podatkowego, jeżeli zobowiązanie określone pierwotnie jest zobowiązaniem określonym prawidłowo.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędziowie NSA Antoni Hanusz, WSA del. Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1875/11 w sprawie ze skarg "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 8 września 2011 r. nr [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od gier za kwiecień, maj i czerwiec 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "A." spółki z o.o. z siedzibą w B. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1875/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 8 września 2011 r., przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za kwiecień, maj i czerwiec 2010 r.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że decyzjami z dnia 31 maja 2011 r., oraz z dnia 2 czerwca 2011 r., Naczelnik Urzędu Celnego w K. określił A. spółce z o.o. z siedzibą w B. wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od gier: za kwiecień w kwocie 74.000 zł oraz za maj i czerwiec 2010 r. po 66.000 zł. Organ pierwszej instancji wskazał, że skarżąca posiadała zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych. W kwietniu 2010 r. skarżąca wykorzystywała 37, a w maju i czerwcu 2010 r. 33 automaty. Skarżąca złożyła deklaracje, w których wykazała należny podatek w wysokości 2.000 zł od każdego automatu, tj. 74.000 zł za kwiecień 2010 r. oraz po 66.000 zł za maj i czerwiec 2010 r. Pismem z dnia 26 sierpnia 2010 r. spółka złożyła wnioski o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za wskazane okresy, dołączając korekty deklaracji, w których wykazała podatek: za kwiecień 2010 r. w wysokości 25.869 zł, za maj 2010 r. 23.976 zł i za czerwiec 2010 r. - 24.368 zł. Skarżąca uzasadniła powyższe niezgodnością art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; zwana dalej: "u.g.h.") z Konstytucją RP i prawem Unii Europejskim oraz wskazała, że w tej sytuacji zastosowanie powinien znaleźć art. 45a ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27, ze zm.; zwana dalej: "u.g.z.w."). Bezskuteczność art. 139 ust. 1 u.g.h. względem skarżącej ma bowiem wynikać z braku notyfikacji tego przepisu Komisji Europejskiej.